Diety przedsiębiorcy świadczącego usługi transportowe jako koszt uzyskania przychodów

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 października 2010 r., nr ITPB1/415-773/10/AK, zamieszczona na stronie internetowej Ministerstwa Finansów)

„(...) Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług transportowych w kraju i za granicą. Nie zatrudnia pracowników, a usługi kierowania wykonuje osobiście. Zamierza zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wartość diet w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługującym pracownikom w związku z realizacją usług transportowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. (...)

Z (...) art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy (o podatku dochodowym od osób fizycznych - przyp. red.) wynika, że osobom prowadzącym działalność gospodarczą przysługuje prawo uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wartości diet za czas podróży służbowych w ramach określonego limitu, tzn. do wysokości diet przysługujących pracownikom. Zakresem omawianego unormowania zostały więc objęte osoby prowadzące działalność gospodarczą bez żadnych wyłączeń podmiotowych i przedmiotowych.

W szczególności przepis ten nie przewiduje żadnych ograniczeń kręgu osób uprawnionych ze względu na rodzaj lub miejsce wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też nie rozróżnia wyjazdu służbowego w celu zawarcia umowy o świadczenie usług, dokonania zakupu środka trwałego czy świadczenia usługi w wykonywaniu zawartej umowy. Jedyne ograniczenie ustanowione tym przepisem odnosi się do limitu wartości, która może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca wyłącza bowiem z kosztów wartość diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, ale tylko w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom.

Zasadniczą przesłanką decydującą o kwalifikacji danego wyjazdu jako podróży służbowej jest jej związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dlatego też za podróż służbową należy uznać bezpośrednie wykonywanie przez przedsiębiorcę zadań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą poza siedzibą firmy, zarówno w kraju, jak i poza jego granicami.

Okoliczność, iż podróże stanowią istotę powadzonej działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet stanowiących ekwiwalent pieniężny przeznaczony na pokrycie zwiększonych kosztów w czasie podróży służbowych (podkreśl. red.).

Mając powyższe na względzie, o ile podróże krajowe i zagraniczne, jakie Wnioskodawca odbywa są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra (...)."