Gazeta Podatkowa nr 46 (1400) z dnia 8.06.2017

Pracowniczy przychód z wyżywienia w podróży służbowej

Kwota zwróconych pracownikowi wydatków na całodzienne wyżywienie w trakcie krajowej i zagranicznej podróży służbowej, w sytuacji gdy ich wysokość przekracza wartość diet, o których mowa w tzw. rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych, w wartości stanowiącej nadwyżkę ponad limity wyznaczające ich wysokość jest przychodem pracownika ze stosunku pracy podlegającym opodatkowaniu wraz z pozostałymi elementami pracowniczego wynagrodzenia.

STAN FAKTYCZNY:

Spółka akcyjna występując do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zleca swoim pracownikom odbywanie podróży służbowych - zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Z obowiązującego w spółce regulaminu wynagradzania wynika, że zwrot kosztów wyżywienia poniesionych w trakcie podróży służbowej spółka wypłaca wyłącznie w postaci diety do wysokości określonej w tzw. rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych. Z kolei zwrotu pracownikom pozostałych należności za czas podróży służbowych spółka dokonuje wyłącznie na podstawie dokumentów zewnętrznych potwierdzających poniesienie wydatku. W przypadku gdy uzyskanie dokumentu zewnętrznego nie jest możliwe, pracownik składa pisemne oświadczenie w kwestii wydatków poniesionych w podróży służbowej. W zaprezentowanym stanie faktycznym spółka miała wątpliwości, czy wartość wyżywienia zapewnionego pracownikom w trakcie podróży służbowych w kwotach wyższych niż określone wskazane w przepisach rozporządzenia stanowi dla pracowników przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji, czy na spółce ciążą związane z tym obowiązki płatnika podatku dochodowego. Przedstawiając we wniosku o wydanie interpretacji własne stanowisko w tej kwestii uznała, że wartość wyżywienia zapewnionego pracownikom w trakcie podróży służbowych w wysokości wyższej niż przewidziana w rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych nie stanowi dla pracowników przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. W wydanej interpretacji wskazał, że zwrot poniesionych wydatków na wyżywienie w podróży służbowej dla zatrudnionych pracowników stanowiący nadwyżkę ponad limity określone w przedmiotowym rozporządzeniu powinien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Sprawa ze skargi spółki trafiła do WSA, a ten uznał ją za zasadną. W wydanym orzeczeniu WSA wskazał, że w analizowanym stanie faktycznym nie wystąpi przychód opodatkowany po stronie pracowników, nawet jeżeli wydatki ponoszone przez nich na wyżywienie w podróży służbowej przekraczają kwotowo określone limity zawarte w rozporządzeniu dotyczącym rozliczania diet i innych kosztów związanych z podróżami służbowymi. Od tego wyroku skargę kasacyjną do NSA wniósł Minister Finansów.

SĄD ORZEKŁ:

NSA uznał, że skarga Ministra Finansów ma uzasadnione podstawy. W wydanym orzeczeniu wskazał, że rezygnacja przez pracodawcę z wypłacania diety na rzecz zapewnienia bezpłatnego i pełnego wyżywienia nie oznacza, że w takiej sytuacji zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o pdof nie określa limitu dla należności związanych z wyżywieniem pracownika podczas podróży służbowej. Przywołany przepis wskazuje bowiem wprost, że zwolnienie stosuje się do wysokości diet określonych we właściwych przepisach. Wobec tego w świetle ustawy o pdof istotne jest, że niezależnie od formy, w jakiej pracodawca zapewnia pracownikom wyżywienie podczas podróży służbowych, ze zwolnienia od podatku korzysta tylko ta część otrzymanego świadczenia związanego z wyżywieniem, która nie przekracza wysokości diety z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych.

(wyrok NSA z dnia 9 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 945/15)